Veronica Rossi - "Przez burze ognia"

„Przez burze ognia”

Wyobraźcie sobie świat. Zupełnie inny, wspaniały – lepszy niż rzeczywistość. Żyjecie w Kapsułach i posługujecie się Sferami, dzięki którym możecie mentalnie przenieść się w dowolne miejsce. Tak, w jakie tylko chcecie. Wasze życie jest zaplanowane od początku poczęcia. Idealne geny, różne talenty. Niestety, kiedy wydostaniecie się z kapsuł, nie jesteście w stanie sobie poradzić. Wasze życie lega w gruzach…
Taka właśnie historia spotyka nas w pierwszej części wspaniałej serii autorstwa Veronicy Rossi.

Aria żyje w Reverie – rozwiniętym technologicznie świecie oddzielonym od dzikiej natury szczelną kopułą. Jak wszyscy Osadnicy spędza czas w wirtualnych Sferach dostępnych tylko za pomocą specjalnego Wizjera. Jej życie zmienia się diametralnie kiedy wraz z grupą znajomych wychodzi poza Kapsułę. Dziewczyna zostaje skazana za wzniecenie ognia. Zostaje zesłana do Umieralni. Wie, że śmierć jest już blisko.
      Perry jako Wykluczony musi walczyć o przetrwanie w brutalnym świecie plemiennych wojen, kanibali i eterowych burz. Udaje mu się przeżyć tylko dzięki wyjątkowym zmysłom pozwalającym wyczuć niebezpieczeństwo i ludzkie emocje. Pewnego dnia ludzie zabierają jego ukochanego bratanka. Perry obiecuje odnaleźć chłopca. Niestety, zostaje wygnany z plemienia.
       Drogi tych dwojga przecinają się w Umieralni. Oboje muszą walczyć o życie. Tylko Perry może ocalić dziewczynę od śmierci. Tylko Aria może pomóc mu odkupić winy. Razem rozpoczynają niebezpieczną podróż…

„Ludzie to więcej niż emocje. Mają myśli i powody, by postępować tak, jak postępują.”

Bardzo długo czekałam, by móc w końcu przeczytać tę książkę. Niestety, kolejka pozostałych mnie trzymała. W końcu stało się, zaczęłam czytać. Początek był nieco nudny i przede wszystkim niezrozumiały. Pojawiło się wiele nowych określeń i nazw przyrządów, których autorka nie wyjaśniła. Po kilkunastu stronach wytłumaczone są pewne rzeczy.  Trzeba powiedzieć, że miejsce akcji jest w dalekiej przyszłości. Świat wygląda zupełnie inaczej. Ludzie żyją w szczelnych Kopułach, wszystko jest idealne i zaplanowane. Nic nie dzieje się przypadkowo.

„Przez burze ognia” niesie ze sobą kilku bohaterów. Paru z nich poznajemy już na początku książki jako przyjaciół Arii. Niestety, wiele się o nich nie dowiemy. Na główny plan wysuwają się dwie postacie – Aria i Perry. Bohaterowie bardzo się od siebie różnią. Można by powiedzieć, że są swoimi przeciwieństwami. Mogę ich oboje nazwać bohaterami dynamicznymi. Podczas wielu podróży zmieniają się. Aria uczy się pokory, samodzielności i wytrwałości, a Perry staje się coraz bardziej otwarty na innych, potrafi mówić o swoich uczuciach i przede wszystkim – czuć.

Wątki przewodnie to między innymi podróż pary przez Ziemię, przyjaźń i miłość. Przyjaźń jest widoczna kiedy czytamy o Roarze i Perrym. Jej niewielka dawka dostarczona nam jest w pierwszym rozdziale, kiedy poznajemy Paisley i Arię. Miłość rozwija się bardzo długo. Począwszy od odrazy i obrzydzenia przy pierwszym spotkaniu głównych bohaterów poprzez wspólne podróże, rozmowy aż po silne uczucie, które ich połączyło. W pewnym momencie myślałam, że Aria zwiąże się z kimś innym. Nic jeszcze wtedy nie przepowiadało, że będzie inaczej. To silne uczucie widoczne jest także w innym aspekcie. Perry poświęca się dla swojego bratanka i szuka go, przemierzając zupełnie mu nieznane miejsca.

„- A ile według ciebie mam lat?
       - Nie znam się na skamielinach, ale dałabym ci pięćdziesiąt, może sześćdziesiąt tysięcy.
       - Mam osiemnaście lat.”

Pojawiło się parę chwil wzruszenia. Raczej niewiele rzeczy mnie zaskoczyło, ale nie mam tego za złe autorce. Brakowało mi opisów. Uważam, że pani Rossi mogłaby opisać chociażby w przysłowiowych dwóch zdaniach wygląd zewnętrzny głównych bohaterów. Byłoby także miło, gdyby bardziej szczegółowo przedstawiała miejsca, o których w książce była mowa. Podobał mi się natomiast zapis rozdziałów. W jednym sytuacje były opisywane z punktu widzenia Arii, a w następnym z pryzmatu Perriego. Narracja była trzecio osobowa.

„Przez burze ognia” polecam wszystkim niezdecydowanym. Może i początek jest nieco nudny, ale warto się poświęcić dla późniejszych zdarzeń. Bohaterowie nie są przerysowani, zdają się być zupełnie tacy jak my. Wspaniale podróżuje się wraz z Arią i Perrym przez burze ognia, eter, uciekając przed innymi plemionami, wilkami… Do tego subtelna nutka wątku miłosnego, przyjaźni, poświęcenia. Naprawdę polecam!

8/10

#86
autor: Veronica Rossi
tytuł: „Przez burze ognia”
seria: pierwszy tom
gatunek: fantasy
wydawnictwo: Wydawnictwo Otwarte/Moondrive
data premiery: 2013r.
ilość stron: 362